The Football Match and the Fat Man(Music)

In a small little town, on a Saturday noon

ในเมืองเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง ตอนเที่ยงวันเสาร์

เกษมเดินไปที่สนาม เหมือนที่เขาทำเป็นประจำ

Kasem walks to the field, like he always will do

He don’t need the best seats, where the rich people stay

เขาไม่ต้องการที่นั่งดีที่สุด ที่เหล่าคนรวยนั่งกัน

เขาเพียงต้องการเพื่อน ๆ และเสียงเชียร์ในเกมเท่านั้น

He just wants all his friends and the cheers in the play

At first it was cold, and the clouds filled the sky

แรกเริ่มนั้นอากาศเย็นเมฆก็เต็มท้องฟ้า

แต่ดวงอาทิตย์ก็ค่อย ๆ ออกมา อบอุ่น อ่อนโยน และสดใส

But the sun slowly came, warm and gentle and bright

People filled all the benches, cheering loud, side by side

ผู้คนเต็มม้านั่งทุกแถว ส่งเสียงเชียร์ดังเคียงข้างกัน

และชายร่างอ้วนด้านหลังเขาก็ค่อย ๆ อุ่นตัวขึ้นตามเวลา

And a fat man behind him was warming up with time

แล้วความร้อนจากดวงอาทิตย์ก็ทำให้ชายคนนั้นถอดเสื้อโค้ต

Then the heat of the sun made the man take his coat

But it slipped from his hands — and on Kasem it fell

แต่เสื้อกลับหลุดมือ หล่นลงมาบนตัวเกษม

เกษมหยิบมันขึ้นด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า

Kasem lifted it up, with a smile on his face

“Thank you, my friend… but where are the trousers today?”

“ขอบคุณนะเพื่อน… แต่วันนี้กางเกงหายไปไหนล่ะ?”

เป็นเพียงช่วงเวลาเล็ก ๆ ของความใจดี — ในแบบตลกและเรียบง่าย

Just a moment of kindness — in a funny, simple way

Life is a match we all play, sometimes bright, sometimes gray

ชีวิตก็เหมือนการแข่งขันที่ทุกคนต้องเล่น ทั้งสดใสและหม่นหมองสลับกันไป

แต่เสียงหัวเราะและรอยยิ้มช่วยไล่ความกังวลออกไป

But a laugh and a smile keep the worries away

And the smallest of moments can lighten a day

และช่วงเวลาน้อยนิดก็ทำให้วันทั้งวันสดใสขึ้นได้

เหมือนเสื้อโค้ตที่หล่นลงบนหัวในวันที่แดดอบอุ่น

Like a coat on your head in a warm sunny place

When the heat of the sun made the man take his coat

เมื่อความร้อนจากแดดทำให้ชายคนนั้นถอดเสื้อโค้ต

แต่เสื้อกลับหลุดมือ ตกลงมาบนหัวเกษม

But it slipped from his hands — and on Kasem it fell

Kasem lifted it up, with a smile on his face

เกษมหยิบมันขึ้นด้วยรอยยิ้มอบอุ่น

“ขอบคุณนะเพื่อน… แต่วันนี้กางเกงอยู่ไหนกันล่ะ?”

“Thank you, my friend… but where are the trousers today?”

Just a moment of kindness — in a funny, simple way

เป็นเพียงช่วงเวลาของความอ่อนโยน — แบบง่าย ๆ ปนขบขัน